maandag 24 juni 2013

Decentralisatie en bezuinigen: zal dat wel samen kunnen gaan?


Bepaalde uitvindingen komen gemakkelijker op in bepaalde gebieden. Zoals de grote hoeveelheid water in Nederland het makkelijk maakte om de zeilboot en gemalen en dijken te perfectioneren. Waarom zouden we meerdere termen hebben voor verschillende soorten sneeuw hebben, terwijl het hier bijna nooit sneeuwt? Ik vond op wikipedia 22 woorden voor verschillende soorten sneeuw in het Inuit, terwijl de woordenschat van Inuit veel beperkter is dan het Nederlands. In Wassenaar of in de Vogelwijk in Den Haag zul je niet goed beseffen wat het beroep op de eigen kracht van burgers betekent in zwakke buurten.

We kennen de naam Von Richthofen misschien uit Charley Brown (Manfred, de Rode Baron), maar de familie Von Richthofen heeft meer reden om in de geschiedenisboekjes te komen vanwege zijn oom, Ferdinand Von Richthofen. Die heeft interessant werk geschreven over geografie. Van hem schijnt de correlatie-geografie te komen. Deze beschrijft de verbanden en verschijnselen die samen in het gebied voorkomen.

In de ene omgeving krijg je het inzicht, in de andere niet
Je wordt beinvloed, gevormd, gehard, van alles, door je omgeving. Maar daardoor kun je bepaalde kansen of bedreigingen goed zien of juist niet goed zien. 

Een voorbeeld van correlatie-geografie is Pim Fortuyn. Hij woonde in Rotterdam, werkte aan adviezen voor Rotterdam om de stad economisch te verbeteren en wist dus veel van de allochtonenproblemen in Rotterdam. De vraag is of dat hem tot de Pim Fortuyn maakte die iedereen kent. Daarom ga ik meer correlatie-geografisch kijken. Hij woonde in het Palazzo di Pietro op het G.W. Burgerplein 11 te Rotterdam. Dat is een prachtig plein, een soort gouden randje aan een minder goede buurt. Het is vlakbij het Sint Franciscus College, waar 93% van de leerlingen uit een achterstandswijk komt. Ik heb een foto van het huis van Pim en van een straat in de buurt naast elkaar gezet.
Pim's huis
Pim's omgeving


Ik maak mij sterk dat Pim door de plek waar hij woonde goed kon beseffen wat er werkelijk in Rotterdam aan de hand was. Had Pim in Wassenaar gewoond, dan had hij dat niet kunnen begrijpen.

De verbinding tussen elite en kansarmen is dun
Weet onze elite nog wel hoe het in Nederland er aan toe gaat? Weet onze elite wel hoe moeilijk het is om mensen op eigen kracht regie te geven over hun leven via een beroep op het eigen netwerk. Natuurlijk is het prachtig te zien hoe mensen een eigen buurthuis runnen. Ik ben er voor! Ik vind het een mooie uitdaging voor de overheid om ruimte te geven en zo nodig te ondersteunen. Maar niet elke buurt is dezelfde, schreef ik al eerder. Wat in de ene buurt zal lukken is in de andere buurt een enorme kluif, waar je niet geld kunt besparen door het buurthuis in eigen beheer te geven. 
Wil je meer weten? Rijd dan eens wat vaker met de bus in plaats van je auto. Of probeer als ouders iets op te zetten voor de leerlingen op school en kijk of er steeds nieuwe ouders helpen, of op een kleine groep weerbare ouders.

Decentralisatie, bezuinigen en de kracht van het eigen netwerk
De correlatie-geografie zegt dat onze bestuurders niet goed het idee kunnen bevatten dat in sommige buurten een dergelijk beroep op het eigen netwerk niet lukt. Dat zit hem niet eens zozeer in de armoede, maar meer in de stevigheid van de verbindingen tussen de mensen.

Op sociale vraagstukken was Klaas Mulder er somber over (hier/) Hij vreest dat het zelf runnen van buurthuizen het doel gaat worden, terwijl meer greep op het eigen leven veel belangrijker is in de andere onderdelen van de verzorgingsstaat, “te bevechten aan het front van zorg en onderwijs”. Ik deel zijn zorgen, maar ben minder somber, want ik denk dat mensen kunnen leren. De democratische gezindheid en vaardigheden kunnen best geleerd worden. Het zal wel langer duren.

Maar zijn boodschap dat het runnen van je eigen buurthuis echt niet burgerkracht terugbrengt bij de mensen, die deel ik. De omwenteling die ingezet wordt met de vergaande decentralisatie naar gemeenten is een goede zaak. Maar dan moet de gemeente onderscheid maken en geldstromen verleggen naar zwakkere buurten. 

De gedachte dat daarbij makkelijk bezuinigd kan worden, dat zal een dure vergissing blijken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten