vrijdag 25 maart 2016

Nadenken en kijken wat werkt: het populistisch taboe

Discussies worden vaak verlamd door taboes. Linkse taboes waren bijvoorbeeld het bespreken van overlast van jongens tussen twee culturen. Erkennen dat jongens baldadiger zijn dan meisjes kon, maar hun afkomst mocht niet tellen. Misschien was er iets waardoor hun achtergrond een rol speelde in de overlast? Dat kon niet zomaar gezegd worden. Als je daar iets over zei werd je weggezet als fout. Nu hebben we last van een populistisch rechts taboe. Ik zeg er bij populistisch, want het is vooral Wilders die uit dit vaatje tapt. 

Maar het is breed verspreid. Als je bijvoorbeeld op nujij.nl of geenstijl niet oorlogszuchtige taal uitspreekt en niet toegeeft dat je in oorlog bent met de Islam word je weggezet als fout. Bijvoorbeeld hier, door Annabel Nanninga. 

Want dan heb je het kennelijk nog steeds niet begrepen.

Alles anders dan oorlogstaal is taboe geworden
De vraag of beleid werkt wordt niet meer gesteld. Rust nemen en nadenken is taboe geworden, want dan "heb je het nog steeds niet begrepen".

De open samenleving is kwetsbaar voor kleine groepjes en eenlingen die terreur gebruiken. Terrorisme wint niet door wat het zelf doet, maar door de reacties die uitgelokt zijn. Dat betekent dus dat je niet vanuit je onderbuik moet reageren! Met oorlogsretoriek en extreme maatregelen doe je precies dat wat uitgelokt wordt. Door waar het kan achter de schermen te opereren, geef je terrorisme minder kans wortel te schieten.

In andere landen is de situatie een stuk erger dan hier. Inlichtingen winnen, oppakken, indammen, isoleren, geld afnemen is ook in die landen veel succesvoller dan binnen het eigen land een oorlog te beginnen en mensen uit elkaar spelen. Met veel mensen kun je in gesprek, doe dat dan. Met sommige geradicaliseerde criminelen kan dat niet meer, maar zorg dat ze geen medestanders krijgen.
Isoleren en het groepje radicalen indammen lijkt me beter dan een oorlog starten tegen àlle moslims. 

Maak de tegenstander niet sterker
Een bijna Cruijffiaanse logica lijkt mij: als jij zwak bent in een bepaald onderdeel moet je anderen niet sterker maken. Als je kwetsbaar bent voor IS moet je IS niet groter maken door hen te voorzien van medestanders die door jouw reactie ook boos worden op jou.

Maak de tegenpartij niet onnodig groter dan IS nu is. Dus ja, met gematigden ga je juist kopjes thee drinken, dat blijkt te werken als mensen niet geradicaliseerd zijn. En dat zijn er heel veel! Een populistisch rechts taboe om in gesprek te gaan.

Je niet laten uitspelen als links tegen rechts en als rechts tegen links, geen fascisme verwijten, maar gewoon analyseren en kijken wat het beste is. Mag verstand nog een rol spelen? Nadenken en kijken wat werkt, hoe kan dat een taboe zijn geworden?

Zie ook: terrorisme wint door reacties uit te lokken

Geen opmerkingen:

Een reactie posten